Przy zastosowaniu procesu z dwoma (2) walcami przedmiot obrabiany jest zwykle umieszczany na podtrzymce. Co najmniej jedno (1) wrzeciono walcarki ma ruch posuwowy w celu przeprowadzenia procesu kształtowania. Jednocześnie walce obracają się synchronicznie wywierając nacisk na przedmiot obrabiany, podczas którego ukształtowany zostanie walcowany profil.

Parametry wpływające na siłę walcowania:

• Twardość - im wyższa twardość detalu, tym większa siła walcowania
• Stopień odkształcenia materiału - im większe odkształcenie materiału , tym wyższa siła walcowania
• Powierzchnia styku - im większa powierzchnia styku narzędzia z detalem obrabianym, tym większa siła walcowania

Walcowanie wgłębne walcami cylindrycznymi

Walcowanie wgłębne gwintów oparte jest na jednym parametrze: skok gwintu przedmiotu obrabianego = skok gwintu rolki walcującej. Powoduje to synchroniczny ruch obrotowy detalu obrabianego i walców. Nie występuje ruch poosiowy. Niezbędna siła walcowania określona jest średnicą i długością gwintu.

Największą zaletą procesu walcowania wgłębnego jest szybkość. Po prostu nie ma szybszego procesu wytwarzania gwintów, szczególnie w przypadku dużych wymiarów.

Walcowanie przelotowe walcami pierścieniowymi

Walcowanie przelotowe stosuje się zawsze, gdy Długość walcowanego profilu jest większa od maksymalnej szerokości walców.

Walce do przelotowego walcowania składają się z 3 części: wejścia, części kalibrującej i wyjścia. Rysunek przedstawia walce pierścieniowe bez kąta pochylenia linii śrubowej. Kąt ten uzyskuje się przez skręcenie osi walców.

Dzięki walcowaniu przelotowemu z użyciem walców o skorygowanym profilu możliwe jest wykonanie dużych gwintów za pomocą mniejszych maszyn o średniej sile walcowania.